مقدمه
مالزی کشوری است با نظام سیاسی منحصر به فرد که ترکیبی از سنت‌های پادشاهی و سیستم پارلمانی است. این کشور به عنوان یک فدراسیون، از چندین ایالت تشکیل شده که هر کدام دارای پادشاه یا سلطان خود هستند. با این حال، در سطح فدرال، یک پادشاه انتخابی به نام یانگ دی‌پرتوان آگونگ وجود دارد که به عنوان رئیس کشور شناخته می‌شود.
ویژگی‌های اصلی سیستم پادشاهی مالزی:
- پادشاهی انتخابی: برخلاف بسیاری از کشورهای پادشاهی، پادشاه مالزی به صورت چرخشی از میان پادشاهان نه ایالت مالزی انتخاب می‌شود. این چرخش به صورت دوره‌ای و معمولاً به مدت پنج سال انجام می‌شود.
- نقش تشریفاتی: پادشاه مالزی عمدتاً نقش تشریفاتی دارد و در امور اجرایی کشور دخالت مستقیم ندارد. وظایف اصلی پادشاه شامل افتتاح پارلمان، امضای قوانین، انتصاب نخست‌وزیر و فرمانده کل قوا است.
- پارلمان: قدرت اصلی در مالزی در دست پارلمان است که از دو مجلس تشکیل شده است: مجلس نمایندگان و مجلس سنای. نخست‌وزیر به عنوان رئیس دولت انتخاب می‌شود و مسئولیت اجرای قوانین را بر عهده دارد.
- سیستم فدرال: مالزی یک کشور فدرال است و هر ایالت دارای خودمختاری محدودی در برخی امور است. پادشاهان ایالتی نیز در اداره امور داخلی ایالت خود نقش دارند.
دلایل وجود سیستم پادشاهی در مالزی:
- سنت و تاریخ: سیستم پادشاهی در مالزی ریشه در تاریخ و فرهنگ این کشور دارد و نمادی از هویت ملی است.
- توازن قوا: وجود پادشاه به عنوان یک نهاد فراجناحی، به ایجاد توازن بین قوای مختلف کمک می‌کند.
- اتحاد ملی: پادشاهی به عنوان یک نماد مشترک، به تقویت وحدت ملی در میان اقوام مختلف مالزی کمک می‌کند.
چالش‌ها و انتقادات
با وجود مزایای سیستم پادشاهی، این سیستم نیز با برخی چالش‌ها و انتقادات روبرو است:
- هزینه بالا: نگهداری از نهاد پادشاهی هزینه‌های زیادی را به دولت تحمیل می‌کند.
- عدم شفافیت: برخی از تصمیمات پادشاه ممکن است به اندازه کافی شفاف نباشد و این موضوع باعث ایجاد سوالاتی در مورد نقش و اختیارات پادشاه شود.
- تضاد با دموکراسی: برخی منتقدان معتقدند که وجود پادشاه با اصول دموکراسی در تضاد است.
نتیجه‌گیری
سیستم پادشاهی مالزی یک سیستم منحصر به فرد است که ترکیبی از سنت و مدرنیته است. این سیستم با وجود چالش‌هایی که دارد، به عنوان یکی از نمادهای هویت ملی مالزی شناخته می‌شود و نقش مهمی در حفظ ثبات و وحدت این کشور ایفا می‌کند.
- آنچه قانون اساسی مالزی درباره‌ی حقوق دینی و آزادی اقلیت‌های مسلمان می‌گوید.
آزادی دینی همیشه موضوعی داغ و موردبحث در مالزی بوده است. بااین‌حال، گفت‌وگوها درباره‌ی حقوق دینی و آزادی درحال‌حاضر در بالاترین حد خود قرار دارد.
- نگاهی به برخی خطوط کلی دین بر اساس قانون اساسی مالزی
جزئیات زیر درباره‌ی حقوق مذهبی از قانون اساسی مالزی گرفته‌شده است. توجه داشته باشید که هر اظهارنظر اضافه‌ای که ما گنجانده‌ایم ایتالیک شده است.
۱. اسلام دین فدراسیون است؛ اما ادیان دیگر می‌توانند در صلح و هماهنگی در هر بخشی از فدراسیون حضورداشته باشند.
ماده سوم: قانون اساسی مالزی مذهب دولتی را اینگونه بیان می‌کند که: (در هر ایالتی غیر از ایالاتی که حاکم ندارند، مقام حاکم به‌عنوان رئیس دین اسلام در کشور خود به‌شیوه و میزانی که در قانون اساسی تأیید و اعلام‌شده است.) در این ایالت‌ها : پاهانگ، سلانگور، جوهور، نگری سمبیلان، کداح، کلانتان، پرلیس، ترنگانو و پراک، سلطان رئیس اسلام است.)
قانون اساسی ایالت‌های ملاکا، پنانگ، صباح و ساراواک هر کدام پیش بینی‌هایی را برای اعطای یانگ دی پرتوان (آگونگ:پادشاه کشور) باید رئیس دین اسلام در آن ایالت باشد. - با وجود هر چیزی در این قانون اساسی، یانگ دی پرتوان آگونگ باید رئیس دین اسلام در سرزمین‌های فدرال کوالالامپور و لابوان باشد. و برای این منظور، پارلمان می‌تواند به موجب قانون مقرراتی را برای تنظیم امور مذهبی اسلامی و تشکیل شورایی برای مشاوره به یانگ دی پرتوان آگونگ در امور مربوط به دین اسلام وضع کند.
همچنین توجه کنید که قانون اساسی مالزی نژاد مالایی را قومی مسلمان تعریف می‌کند. مالایی‌ها افرادی هستند که به دین اسلام اعتقاد دارند، معمولاً به زبان مالایی حرف می‌زنند و با آداب و رسوم مالایی مطابقت دارند.
مسلمانان اجازه ندارند به‌طور قانونی به ادیان دیگر بگروند؛ اما افراد با ادیان دیگر می‌توانند به دین اسلام بگروند. بر اساس نظام حقوقی دوگانۀ کشور، تمام مسائل مربوط به مسائل مذهبی و خانوادگی مربوط به مسلمانان توسط دادگاه‌های شرعی رسیدگی می‌شود، درحالی‌که دادگاه‌های مدنی دربارۀ سایر مسائل مربوط به مسلمانان و غیرمسلمانان و بقیۀ جمعیت کشور حکم می‌دهند.
- بر اساس گزارش ادارۀ آمار مالزی، بر اساس سرشماری ۲۰۲۰ مالزی، ترکیب قومیتی جمعیت به‌صورت زیر است:
مالایی‌ها: حدود ۶۹.۶%
چینی‌ها: حدود ۲۲.۸%
هندی‌ها: حدود ۶.۹%
اقلیت‌های دیگر (شامل بومی‌ها و سایر گروه‌های قومی) : حدود ۰.۷%
این درصدها نشان‌دهنده تنوع فرهنگی و قومی مالزی هستند و نقش مهمی در ساختار اجتماعی و سیاسی کشور ایفا می‌کنند.
- سؤالی که مطرح می‌شود این است که بعضی از حقوق دینی شما به‌عنوان یک اقلیت مذهبی چیست؟
قانون اساسی مالزی، ماده ۱۱: آزادی مذهب
- هر شخصی حق دارد به دین خود اعتقاد داشته باشد و به آن عمل کند و با رعایت بند ۴ آن را تبلیغ کند (گسترش دهد و ترویج کند). (به‌عنوان‌مثال، شمارا نمی‌توان از انجام مذهب خود، هرچه که باشد، در مالزی منع کرد.)
- هیچکس نباید مجبور به پرداخت مالیات شود که درآمد حاصل از آن به‌طور خاص، به‌طور خاص یا جزئی، برای اهداف دینی غیر از مذهب خود اختصاص‌داده‌شده است.
- هر گروه مذهبی حق دارد: (الف) امور مذهبی خود را اداره کند. ب) ایجاد و نگهداری مؤسسات برای اهداف مذهبی یا خیریه. و (ج) به‌دست‌آوردن و مالکیت اموال و نگهداری و ادارۀ آن مطابق با قانون
- قوانین ایالتی و دررابطه با قلمروهای فدرال کوالالامپور و لابوان، قوانین فدرال ممکن است تبلیغ هر آموزه یا اعتقاد مذهبی را در میان افرادی که به دین اسلام اعتقاد دارند، کنترل یا محدود کند.
- ماده ۱۲: دین و آموزش
- بدون آسیب به کلیت مادۀ ۸ (برابری در برابر قانون و عدم تبعیض)، هیچ تبعیضی نباید علیه هیچ شهروندی فقط بر اساس مذهب، نژاد، تبار یا محل تولد وجود داشته باشد (الف) در ادارۀ هر مؤسسۀ آموزشی که توسط مقامی دولتی اداره می‌شود و به‌ویژه پذیرش دانش‌آموزان یا دانش‌آموزان یا پرداخت شهریه. به‌عنوان‌مثال اگر برای تحصیل در دانشگاه دولتی در مالزی درخواست می‌دادید، مذهب شما نباید عامل تعیین‌کننده در موفقیت یا عدم موفقیت درخواست شما باشد یا (ب) در ارائه کمک‌های مالی بورسیۀ تحصیلی) از بودجۀ یک مقام دولتی برای نگهداری یا آموزش دانش‌آموزان یا دانش‌آموزان در هر مؤسسۀ آموزشی (خواه توسط یک مقام دولتی نگهداری شود یا نباشد و چه در داخل یا خارج از فدراسیون مالزی).
- هر گروه مذهبی حق دارد نهادهایی را برای آموزش کودکان بر اساس مذهب خود تأسیس و حفظ کند و تبعیضی نباید فقط بر اساس دین در هر قانون مربوط به چنین نهادهایی یا در اجرای چنین قوانینی وجود داشته باشد. اما برای فدراسیون یا ایالت قانونی است که نهادهای اسلامی را تأسیس یا حفظ یا کمک به تأسیس یا حفظ یا حفظ آن کند یا به آنها کمک کند در ارائۀ آموزش دین اسلام و متحمل شدن هزینه‌هایی که ممکن است برای این منظور لازم باشد.
- هیچکس نباید ملزم به دریافت آموزش یا شرکت در مراسم یا عبادات دینی غیر از دین خود باشد.
- برای اهداف بند (۳) مذهب فرد زیر هجده سال، توسط والدین یا قیم او تعیین می‌شود.
قانون اساسی مالزی از مردم از همۀ ادیان محافظت می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد آزادانه به ادیان خود عمل کنند. بنابراین اگر چیزی وجود داشته باشد، ممکن است در اجرای این حقوق مسئله‌ای وجود داشته باشد.
بااین‌حال، ما نیز به‌عنوان شهروندان، باید سهم خود را انجام دهیم و اطمینان حاصل کنیم که همه از این قوانینی که به‌لحاظ مذهبی در مالزی وجود دارد، کاملاً آگاه هستند. مشکلات تحمل دینی و عدم پذیرش نیز ممکن است ناشی از عدم دانش عمومی دربارۀ قوانین کشور باشد که عمل مسالمت‌آمیز همۀ ادیان را ترویج می‌کند.
درمجموع، فعالیت‌های مذهبی اقلیت‌های مسلمان به‌ویژه شیعه‌ها و گروه‌های دیگر در مالزی، تحت تأثیر قوانین و مقررات مذهبی قرار دارد و محدودیت‌هایی را تجربه می‌کنند. این وضعیت نیازمند توجه و اصلاحات برای ارتقای حقوق بشر و آزادی‌های مذهبی در کشور است.
- در قانون اساسی مالزی، به‌طور خاص به اقلیت‌های مذهبی اشاره‌نشده است؛ اما به حقوق و آزادی‌های مذهبی به‌طورکلی پرداخته‌شده است. بااین‌حال، برخی از اقلیت‌های دینی شناخته‌شده در جامعۀ مالزی شامل این موارد هستند:
مسیحیان: مالزی جمعیتی مسیحی شایان توجه هستند که در مناطق مختلف، به‌ویژه در ایالت ساراواک و صباح زندگی می‌کنند.
هندوها: هندوها یکی دیگر از اقلیت‌های مذهبی بزرگ در مالزی هستند و عمدتاً در ایالت‌های جوهور و پنانگ سکونت دارند.
بودایی‌ها: جمعیت بودایی‌ها در مالزی، به‌ویژه در میان چینی‌ها، قابل‌توجه است و آنها در مراسم و فعالیت‌های مذهبی خود آزادی‌هایی دارند.
کنفوسیوس و تائویسم: این دو مذهب سنتی چینی نیز پیروانی در مالزی دارند و در فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی خود فعالیت می کنند.
اقلیت‌های مسلمان برخی از اقلیت‌های مسلمان، مانند شیعه‌ها و صوفی‌ها، نیز در مالزی وجود دارند؛ اگرچه به‌طور خاص در قانون اساسی به آنها اشاره‌نشده است.
درحالی‌که قانون اساسی شامل حقوقی است که به‌وضوح از اقلیت‌های مذهبی در مالزی محافظت می‌کند، گزارشی که کمیسیون آزادی بین‌المللی مذهبی ایالات‌متحده (USCIRF) منتشرکرده است، چیز دیگری می‌گوید. این گزارش به‌طور مفصل دربارۀ حوادثی صحبت کرد که در آنها آزادی مذهبی در کشور نقض می شود.
"اگرچه مالزی رسماً سکولار است اما دولت به طور فزاینده‌ای برند انحصاری اسلام را اجرا می‌کند... “
در این گزارش آمده است: «در سال ۲۰۱۵، بسیاری از دولت مالزی، احزاب سیاسی و رهبری مذهبی، مذهب مسلمانان و هویت مالایی را به‌گونه‌ای در اولویت قراردادند که آزادی مذهبی را تهدید می‌کند.» از شکایت غیرمسلمانان دربارۀ مشکلات در ساخت عبادتگاه‌ها گرفته تا آزار و اذیت و حمله به عبادتگاه‌های غیرمسلمانان، این گزارش به‌تفصیل توضیح داده است که چگونه درحالی‌که این حوادث در کشور نادر است، اتفاق می‌افتد و این چیزی است که باید بررسی شود.
- حقوق کلی اقلیت‌های مسلمان در قانون اساسی
بعدازاینکه شورای مذاهب اسلامی مالزی، تشیع را در سال ۱۹۹۶ میلادی به‌عنوان انحراف از اسلام واقعی به رسمیت شناخت، اوضاع شیعیان بد شد.
به نوشتۀ فاران نیوز، احترام به اعتقادات و شعائر دینی دیگران، از مسائلی است که باید به همۀ انسان‌ها توجه شود و این مسئله، یکی از اهداف سازمان‌های بین‌المللی به‌ویژه سازمان ملل متحد است. بر اساس متن منشور ملل متحد، باید با هر اقدامی که موجب نقض حقوق بشر می‌شود و صلح و امنیت جهانی را به خطر می‌اندازد، مقابله کرد. بااین‌وجود، هرساله اخبار تأسف‌باری از برخی دولت‌ها به گوش می‌رسد که حق مردم خود را تضییع و محدودیت‌هایی را برای آنها ایجاد می‌نمایند. به‌طورمعمول، افکارعمومی تصورشان از کشور مالزی ملتی صلح جو است که همه به ایدئولوژی یکدیگر احترام می‌گذارند؛ اما برخلاف تصور، در این کشور اسلامی، احترام به عقاید دیگران آنگونه که تصور می‌شود، نیست و برای فرقه‌های خاص، همچون شیعه امامیه، محدودیت‌هایی وجود دارد.
- در ادامه، محمد کامل زهیری، سرپرست مرکز الرضا در ایالت سلانگور و سرپرست جامعۀ مدنی شیعی امامیه در کشور مالزی، در گفت‌وگو با خبرگزاری ابنا، به محدودیت و تبعیض فرقه‌ای علیه شیعیان این کشور می‌پردازد.
آیا شیعیان مالزی در ادای شعائر دینی از تبعیض و محدودیت خاص برخوردارند؟
بله، متأسفانه در مالزی نسبت به شیعیان تبعیض و محدودیت خاصی در ادای شعائر دینی وجود دارد. این در حالی است که برای پیروان ادیان دیگر چنین تبعیض و محدودیتی ندارند.
- تبعیض فرقه‌ای علیه شیعیان نشأت گرفته از چیست؟
در حال حاضر تبعیض فرقه‌ای علیه شیعیان در مالزی به خاطر فتاوای تحریم و گمراه شناختن تعالیم و عقاید شیعه در ایالت‌های مالزی است که این فتاوا از سال ۱۹۹۶ میلادی اعلام شده که سابقاً چنین فتاوایی وجود نداشته است.
- مسلمانان مالزی چه قدر به اهل‌بیت (ع) ارادت دارند؟
مسلمانان مالزی به طور کلی متدین و میانه‌رو هستند و نسبت به اهل‌بیت پیامبر (ص) خصوصاً حضرت فاطمه(س)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) و امام جعفر صادق (ع) ارادت خاصی دارند و حدود نود هزار زن در مالزی به نام فاطمه هستند؛ البته شناخت مسلمانان مالزی نسبت به اهل‌بیت (ع) خیلی محدود است و آنها بیشتر ذریه و همسران پیامبر (ص) را به‌عنوان اهل‌بیت (ع) می‌شناسند.
- آخرین تصمیمات دولت مالزی در مورد اقلیت های مذهبی مسلمان و گروه‌های ممنوعه
جنبش انحرافی در مالزی تعریفی دارد که در تضاد با آموزه‌های اسلام مبتنی بر قرآن و سنت است و با سنت و جماعت در تضاد است. این آموزه که مغایر با اسلام است برای اولین بار در حدود دهه ۱۹۵۰ کشف شد.
در مالزی، چندین گروه از اقلیت‌های مذهبی مسلمان وجود دارند که به دلیل قوانین و مقررات مذهبی، فعالیت‌های آنها محدود یا ممنوع شده است. این اقلیت‌ها شامل موارد زیر هستند:
شیعه‌ها در برخی ایالت‌ها، از جمله سلانگور، با محدودیت‌هایی در فعالیت‌های مذهبی خود مواجه هستند. دولت مالزی به‌طور کلی مذهب سنی را به عنوان مذهب رسمی و غالب شناخته و فعالیت‌های شیعیان معمولاً تحت نظارت قرار می‌گیرد.
در حالی که صوفی‌گری به‌طور کلی در مالزی شناخته شده است، برخی از شاخه‌های خاص یا اعتقادات خاص صوفی ممکن است با مخالفت‌هایی از سوی مقامات مذهبی مواجه شوند. این گروه که به تفسیر خاصی از متون اسلامی پایبند است، ممکن است در برخی موارد با محدودیت‌ها و نظارت‌های خاص مواجه شود، به ویژه اگر آموزه‌های آنها با دیدگاه‌های غالب سنی تضاد داشته باشد.
برخی از گروه‌های نوظهور مسلمان که ممکن است آموزه‌های خاصی داشته باشند، می‌توانند با محدودیت‌هایی در فعالیت‌های خود مواجه شوند. این گروه‌ها معمولاً به دلیل عدم همخوانی با مذهب سنی غالب تحت فشار قرار می‌گیرند.
- برخی از گروه‌های مذهبی که به نوعی با تفسیر رسمی اسلام در تضاد هستند می‌توانند با محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی روبرو شوند این گروها و اقلیت های مذهبی عبارتند از :
۱. ارقم
الارقم یک آموزه در مالزی است که توسط اشعری محمد در سال ۱۹۶۸ میلادی تأسیس شد. همچنین به عنوان جماعت Aurad Muhammadiah شناخته می‌شود و نفوذ خود را در میان جامعه مسلمانان در سراسر مالزی و چندین کشور خارجی گسترش داده است. این آموزه معتقد است که نماز جمعه واجب نیست و ادعا می‌کند که اشعری در فرآیند آموزش و یادگیری نیازی به کتاب ندارد زیرا علم مستقیماً از خداوند متعال به شکل الهام می‌آید. در ۲۱ دسامبر ۲۰۰۶ به عنوان گروه گمراه کننده در روزنامه منتشر شد. بالای فرم c
۲. فتوای علم باطل
این موسسه توسط کاهار احمد تأسیس شد و بر اساس خانه او واقع در کامپونگ کمنسا هولو کلانگ فعالیت و گسترش می‌یابد. این اعتقاد در ۲۹ آگوست ۱۹۹۱ فتوا شد زیرا کاهار ادعا می‌کرد که پیامبر (ص) یا پیامبری از جانب الله است. نه تنها این، او اعتراف کرد که وحی‌هایی را از خدا دریافت کرده است که در بوکیت کمنسا نازل شده است، درست مانند پیامبر (ص) وحی دریافت کرده است.
۳. طریقت نقشبندی
به رهبری کادیرون یحیی که در سوراو دارالامین، هولو سلانگور فعالیت می‌کند. این آموزه در ۱۴ سپتامبر ۱۹۹۵ به عنوان گمراه کننده در روزنامه منتشر شد زیرا تفسیر نادرستی از آیات قرآن بود.
این عبارت از عقاید و اموزه های این گروه این است که :
سپس روح را با هم ترکیب کنید تا بتوانید به پیامبر (ص) وصیت کنید و با خداوند متعال ادامه دهید.
۴. میله ابراهیم
این آموزه که در ایالت جوهور تحریم شده است، این درک را دارد که اعضای آن علاوه بر اعتقاد به وجود پیامبر جدید و داشتن شهادت متفاوت، کشتار غیر اعضا را باطل می‌دانند.
آنها همچنین سعی کردند سه دین یهودیت، مسیحیت و اسلام را با هم ترکیب کنند، علاوه بر این آموزه‌های قرآن را بر اساس اعتقادات خود و نه بر اساس کتاب تفسیر و تبیین کنند.
۵. پادشاهی آسمان
معرفی شده توسط عارفین محمد یا معروف به آیه پین که خود را خدا اعلام می‌کند. پیروانش که معتقدند او فرستاده‌ای از آسمان است، از او به عنوان پدر یاد می‌کنند. در سال ۱۹۹۷، کمیته فتوای شورای گمرک مذهبی و مالایی ترنگانو (میدام) فتوایی صادر کرد که در آن آمده بود که این آموزه‌ها مطابق با بخش ۲۵ قانون اداره امور مذهبی اسلامی در سال ۱۹۸۶ منحرف هستند.
- آموزه‌های اسلامی جماعت
این گروه ادعا می‌کند که تنها این آموزه‌ها ی آنها است که به روش صحیح اسلامی عمل می‌کند این گروه آموزه‌های خود را چنین بیان می کند:
افراد غیرعضو در این گروه را کافر می‌داند.
از دیدگاه این گروه اجماع و قصاص را رد می‌کنند
نمازجمعه را در خانه می‌خوانند
و حکم هر حیوانی که در منطقه‌ای که مسلمانان هستند، اگر بمیرد هم حلال هستند. آموزه‌های اسلامی جماعت در ۲۴سپتامبر۱۹۹۸ بدعت‌گذار گزارش و ممنوعه اعلام شد.
۷. باورهای وحدت الوجود
توسط ابن عربی تأسیس شد. از ویژگی‌های این خطای آموزشی این ادعا است که در هر انسانی خدایی وجود دارد بنابراین پرستش خود ضروری است. در همین حال، وحدت الوجود نیز این درک را دارد که بهشت و وطن آنگونه که در قرآن آمده وجود ندارد. این آموزه در ۵ ژوئیه ۲۰۰۱ به عنوان گمراه کننده در روزنامه منتشر شد.
۸. طریقت الحسنیه
بر اساس روزنامه منتشر شده توسط اداره مفتی ایالت سلانگور، طریقت الحسنیه به دلیل انحراف از آموزه‌های واقعی اسلام در ۲۸ اوت ۲۰۰۳ ممنوع شد. شورای فتوای دولتی صباح نیز روزنامه‌ای منتشر کرد که در سپتامبر ۲۰۰۵ این آموزه‌ها گمراه شده است. این آموزه ادعای می کند که نور قوی از پیامبر (ص) آمده و به شاگرد راست او داده شده است. از طریق این نور، تمام حجاب‌ها باز می‌شوند و می‌توانند به قلمرو ماوراء طبیعی نفوذ کنند. سپس اعضای ارشد طریقت ادعا کردند که معلم آن‌هابه بهشت و جهنم و مزرعه خوش آب و هوا هچون بهشت سفر کرده است.
۹. گروه دولت اسلامی اندونزی (NII)
دولت اسلامی اندونزی به اختصار NII؛ گروهی شورشی در اندونزی است که هدف آن ایجاد دولت اسلامی در اندونزی است. این شورش ۷اوت۱۹۴۹ توسط گروهی از شبه‌نظامیان مسلمان با هماهنگی یک سیاست مدار درروستای جاوه غربی آغاز شد. این گروه شریعت اسلامی را به عنوان منبع معتبر قانون به رسمیت می‌شناسد. این جنبش انشعاب‌ها و شاخه‌هایی را ایجاد کرده است که از جماعت اسلامیه گرفته تا گروه‌های مذهبی غیرخشونت‌آمیز را گسترش می دهند. آموزه های این گروه که از نظر ایمان، تقسیم توحید را بر خلاف آیین سنت و جماعت (سنی شافعی و بقیه شاخه های آن) قرار می‌دهد. در ۱۶ مارس ۲۰۱۱ به عنوان گمراه کننده در روزنامه های مالزی منتشر شد.
۱۰. شیعه
این آموزه‌ها از طریق سازمان حوزه الرضا ع به رهبری محمد کامل زهیری عبد عزیز توسعه یافت. او فقط معتقد بود که امام علی قرآن را به طور کامل تدوین کرده و کتاب مقدس تدوین شده توسط سایر صحابه پیامبر را رد کرده است. شیعیان نیز احادیث اصحاب پیامبر (ص) را رد کردند و حدیث ۱۲ امام را پذیرفتند.
گروه شیعه در ۱۷ اکتبر ۲۰۱۳ به عنوان گمراه در روزنامه منتشر شد.
۱۱. گروه شبه نظامی دولت اسلامی (داعش)
این یک شاخه از سازمان القاعده مستقر در افغانستان است. این گروه توانسته است جوانان مسلمان را از سراسر جهان از جمله مالزی جذب کند که از زمان آغاز درگیری در این کشور در سال ۲۰۱۱ به گروه‌های ضد دولتی و گروه‌های شبه نظامی در سوریه پیوسته‌اند. این گروه به این باور پایبند است که کشورهای غیر از داعش می‌جنگند زیرا فکر می‌کنند کشورهای کافر موظف به جنگ هستند. در ۳ فوریه ۲۰۱۶ توسط دولت ایالتی سلانگور به عنوان گمراه کننده در روزنامه منتشر شد.
۱۲. احمدی، دین نور و صلح
این آموزه از مردی نام برد که گمان می‌رود مالزیایی باشد و به عنوان اسقف شناخته شد و مسئول گسترش داکیا و مدیریت پیروان آن‌هادر کشور بود. این دین همچنین پیروان و اسقف‌های منصوب شده در سراسر جهان از جمله در ایالات متحده، افغانستان، تایلند، بریتانیا و ترکیه دارد.
منابع
- قانون اساسی مالزی (Federal Constitution of Malaysia):
متن کامل قانون اساسی به زبان انگلیسی و مالایی در وب‌سایت‌های دولتی و حقوقی قابل دسترسی است.
- کتاب‌های حقوقی:
"Constitutional Law in Malaysia" نوشته‌های متخصصان حقوقی که به بررسی جزئیات قانون اساسی و تفسیر آن می‌پردازند.
- سازمان‌های دولتی:
وب‌سایت‌های رسمی مانند وزارت دادگستری مالزی و اداره ثبت اسناد که اطلاعات و منابع مرتبط با قانون اساسی را ارائه می‌دهند.
- مقالات پژوهشی:
مقالات منتشر شده در مجلات حقوقی و جامعه‌شناختی که به بررسی تأثیرات قانون اساسی بر حقوق بشر و آزادی‌های مذهبی می‌پردازند.
- گزارش‌های بین‌المللی:
گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل و کمیسیون آزادی بین‌المللی مذهبی ایالات متحده (USCIRF) که به وضعیت حقوق بشر و آزادی‌های مذهبی در مالزی می‌پردازند.
کتاب "Islamic Law in Malaysia: Issues and Challenges" نوشته‌ی Mohammad Hashim Kamali: این کتاب به بررسی چالش‌ها و مسائل مربوط به حقوق اسلامی و گروه‌های مذهبی در مالزی می‌پردازد.
- گزارش‌های Human Rights Watch:
این سازمان به طور منظم گزارش‌هایی درباره وضعیت حقوق بشر و گروه‌های ممنوعه در مالزی منتشر می‌کند.hrw.org
نظر شما